TerraCycle ofrece unha gama de programas aos que institucións e empresas se poden acoller para reciclar distintos tipos de produtos. No caso do material de escritura usado, unha vez recollido, é transportado a un dos seus almacéns. Logo, límpase e recíclase nunha das súas fábricas e transfórmase en produtos de uso diario, por exemplo, cadeiras e bancos para parques.
TerraCycle recicla e superrecicla os residuos en vez de incineralos ou mandalos a vertedoiros. Deste xeito, evítase o sistema lineal para pasar a un sistema circular, permitindo que o residuo siga dentro da cadea económica.
De momento, recóllense estes materiais nas aulas de ESO e Bacharelato, mais proximamente colocarase un colector para que toda a comunidade educativa e mesmo calquera persoa se poida achegar ao centro e depositar o material de escritura desde fóra do recinto.
Con cada envío que pese máis de 20 kg recibiranse puntos canxeables por doazóns. Un punto equivale a 1 céntimo. Cada vez que cheguemos a 1.000 puntos o centro poderá recibir a doazón que lle corresponda.
Anímate a reciclar e trae o teu material de escritura usado: bolígrafos, rotuladores fluorescentes ou de encerado, portaminas, plumas e cartuchos e correctores líquidos ou de cinta.
Podes buscar máis infomación aquí.
O martes 14 de decembro o alumnado de 1º ESO tivemos unha saída para coñecer mellor o noso pobo. Os nosos guías nesta visita foron Antón Niñe e Maribel Crecente, antigos profesores do IES Perdouro.
A reunión comezou no aparcamento do instituto. Alí o profesor Niñe contounos que o noso centro foi inaugurado no ano 1978, que nos seus comezos só había cinco profesores e que máis tarde foron construídos o instituto Monte Castelo e tamén o pavillón Vista Alegre.
Antes de iniciarmos o paseo, organizámonos en grupos de cinco persoas para preparar as respostas a un cuestionario, sabendo xa que o equipo gañador tería un agasallo. De seguido, dirixímonos ao barrio de Torrentes, onde nos falaron da historia de Burela. Destacáronnos que estivo habitada desde a Prehistoria, que agora pertence á Mariña Central, que é o concello número 314 de Galicia -despois de segregarse no ano 1995 do concello de Cervo- e que na actualidade conta con 9.498 habitantes e a súa actividade máis importante é a pesca. Tamén nos falaron dunha empresa que tivo gran importancia na vila, a fábrica de ECESA, máis coñecida como a fábrica de caolín e que hoxe en día permanece pechada. Como curiosidade, aprendemos que no cabo Burela hai unha rosa dos ventos coas coordenadas da vila, que o torque de Burela pesa 1874 gramos, que hai restos arqueolóxicos romanos na zona dos Castros ou que os barrios máis antigos son Vila do Medio e a rúa Pascual Veiga.
Despois dunha boa andaina, chegamos á igrexa de Vila do Medio, unha das catro coas que conta Burela. Deste edificio contáronnos moitas cousas, como que se construíu no século XII e que no século XVII sufriu un incendio. Tamén que entre os séculos XIV e XV se realizaron nela unhas importantes pinturas de estilo gótico onde se recollía en imaxes a vida de Xesús para explicar esta historia á xente que non sabía ler. Estas pinturas foron recubertas con cal no século XVI, cando a igrexa acolleu persoas afectadas pola peste. Tamén nos dixeron que o templo estivo aberto ata o ano 1962, data en que este se pechou e se inaugurou o de nova construción. Con este cambio, a igrexa de Vila do Medio caeu no abandono e pasou a ser utilizada como almacén para gardar os carros e a palla, ata que a principios dos anos noventa se restaurou e volveuse a abrir no ano 1994.
Ademais de aprendermos historia, tamén vimos un Belén moi bonito e soubemos que é colocado polos veciños e veciñas durante tres días de traballo.
No camiño de volta ao instituto, os nosos guías aínda nos falaron do faro de Burela, que é realmente unha baliza, e explicáronos o que é unha rasa continental como a que vai de Burela a Asturias. En pouco tempo, aprendemos moitas cousas sobre o noso pobo.
Se queres ver as imaxes do itinerario, mira o vídeo ou preme aquí.
Ángel Blanco, Hugo Domínguez e Sara Rodil - 1º ESO
Comezou o 13 de xaneiro e finalizará o 31 de marzo de 2022.
Considéranse pilas e acumuladores portátiles calquera pila, pila botón, acumulador ou batería que estea precintado, poida portarse coa man e non sexa industrial nin de automóbiles.
Cada grupo irá traendo as pilas para o instituto nas caixiñas que se repartiron para iso, depositaraas na caixa da súa aula e logo irán a un gran colector que se colocará nun punto de fácil acceso no centro.
Recordade que a cantidade de pilas que cada mes teñades na aula tamén puntúa para o concurso Aulas Limpas.
Moito ánimo! E cantas máis pilas recollamos mellor! Estes son os premios:
A aula 116 destacou pola orde no mobiliario e pola limpeza no chan e no encerado. Nas visitas do xurado, os caixóns estaban ordenados, as ventás coa ventilación correcta e os estantes ben organizados. Á parte, tiñan expostas algunhas das súas creacións no seu ben organizado taboleiro.
O premio consistirá en que Fernando, o responsable da cafetería, preparará unhas pizzas para o recreo do venres 14 de xaneiro. Cada persoa do grupo terá a súa porción envolta individualmente e comerá con coidado de manter a distancia de seguridade, como se debe facer diariamente durante o recreo.
Recordade que o concurso continúa e que haberá un premio final para a "Aula Magnífica", ademais dos premios mensuais.
Parabéns, rapaces! Seguide así!
Esta é a clasificación por grupos:
Este ano, quixemos dar a coñecer algúns artistas galegos a través do calendario que realizamos cada ano.
O departamento de Educación Plástica e Visual escolleu 13 figuras das artes galegas e o alumnado de 1º, 3º e 4º de ESO reinterpretou algunhas obras de cada artista.
Despois, ensinounos un vídeo de Elxokas, un streamer galego bastante coñecido pola xente nova, que trataba o tema do xogo competitivo e a súa comparación cos deportes. Chegamos á conclusión de que non é o mesmo un deporte onde fas exercicio físico ca xogar diante do ordenador. Iso, en realidade, non se pode considerar deporte. Tamén nos puxo de exemplo a Elxokas, explicándonos que, a pesar de ser streamer, el ten uns estudos detrás diso e se lle vai mal na súa carreira como streamer podería dedicarse a traballar como enxeñeiro, que foi para o que el estudou.
Falounos tamén sobre os diferentes tipos de negocio dos videoxogos, que son:
• Os de pago por licencia, nos que ti pagas por ter o xogo, xa sexa por disco, por tarxeta ou dixital;
• os gratuítos, pero con anuncios;
• os de suscrición, nos que, con esa suscrición, tes unha variedade de xogos
• e os máis importantes, os xogos Freemium, onde hai micropagos e o resto é totalmente gratis e de fácil acceso. Obteñen beneficio a partir da xente que gasta neses micropagos que soen dar vantaxes dentro do xogo. Ata hai psicólogos dentro das empresas creadoras deses xogos que estudan como manipularnos para gastar diñeiro no seu xogo. Normalmente, neses xogos hai moedas propias que podes comprar co teu diñeiro real.
O que nos veu dicir Ramón é que xogar moito ten consecuencias negativas e que os videoxogos están feitos para producir adicción e para que as empresas que os crean gañen diñeiro.
Podedes ver imaxes da charla AQUÍ.
Mateo Docal Sampayo – 2º ESO C
Perdourando de IES Perdouro baixo licencia Creative Commons Recoñecemento-NonComercial-SenObraDerivada 3.0 Unported License.
