O xoves 1 de decembro comeza o torneo de fútbol e baloncesto de San Xoán Bosco. Celebrarase os xoves e os venres segundo o calendario exposto na entrada do edificio 1.
Os partidos serán no pavillón ás 11:00h.
A primeira eliminatoria será ás 11:05h entre 1º ESO A e 1º ESO B e as 11:15h empezará o seguinte partido no que participarán 2º ESO A e 2º ESO B.
Rógase máxima puntualidade.
Proximamente farase público o calendario de partidas de xadrez, damas e puzzles.
Nova conferencia de Igaciencia:
Cambio climático e sistema alimentario. Por Dr. Luís Díaz Allegue, investigador. Día 28 de novembro, ás 12 horas. Enlace á videoconferencia.
Xa sabedes que podedes conectarvos nas aulas. No enlace accédese a un directo de YouTube.
Nesta presentación mostramos algunhas das actividades que se realizaron e aínda se están a realizar en torno ao 25 de novembro, data na que se intenta concienciar para a erradicación da violencia de xénero.
Son traballos para a reflexión sobre unha problemática social que, lonxe de desaparecer, segue existindo na nosa sociedade. O obxectivo de todo isto con respecto á violencia de xénero é evitar tanto que a sufran e como que a exerzan.
Seguro que aínda se nos esquece algunha actividade destes días. Se queredes que a publiquemos, comunicádeo e engadirase.
O venres 25 N o alumnado de 1º Bacharelato leu na biblioteca un manifesto contra a violencia de xénero condenando o maltrato e propoñendo o benquerer, o respecto e a liberdade.
Convidámosvos a xogar ao Pasapalabra do 25N!
Verédesvos inmersos nun xogo de Realidade Aumentada preparado por Manuela Seijo e Marina Rubal de 1º de Bacharelato.
Para poder xogar tedes que descargar no móbil a App Metaverse, que é gratuíta e xa vola vai pedir en canto escaneedes o QR, co cal xa se pode descargar directamente.
Experimenta o Pasapalabra en Realidade Aumentada!
A primeira ferramenta é un vídeo que vos indica cando inhalar, cando manter e cando exhalar, cun ritmo e periodicidade correcta.
A segunda ferramenta é unha App,
Respirelax+, moi fácil de instalar e usar, que tamén vos axudará a
respirar de “forma correcta”.
Chega con practicar cinco minutos ao día con calquera destas ferramentas para que a xestión das emocións vaia mellorando.
Lembra: cando te atopes regular, respira axeitadamente e pon a túa atención na respiración; sentiraste mellor.
Este mural foi pintado cunhas pinturas especiais chamadas pinturas fotocatalíticas que desempeñan a función de absorber dióxido de carbono e axudar fronte ao quentamento global. Cando nós chegamos á cuarta hora, xa había un bosquexo para guiar por onde tiñamos que pintar. Tamén se presentou ante nós o muralista. Chamábase David, aínda que o seu nome artístico era Doctoy. El explicounos que estaban organizando un proxecto en 50 centros educativos para pintar murais con estas pinturas e así axudar á loita contra o quecemento global. Tamén organizou grupos nos que nos dividiriamos para pintar cada un unha cor específica do mural.
Na cuarta hora coincidimos cos alumnos de 3º C e pintamos os dous grupos xuntos. Á seguinte hora, os compañeiros de 3º B remataron o noso traballo e, por último, Doctoy retocou os últimos detalles.
Ao mesmo tempo, o alumnado de 1º ESO decorou bolsas de tea con pintura ECO na biblioteca. Dirixíronos na actividade Marta Gefaell, de Fundación Abanca, e persoal da asociación Vella Escola.
Foron actividades moi entretidas.
Podedes acceder aos álbums de imaxes do mural AQUÍ e ao das bolsas de tea AQUÍ.
Mateo Docal Sampayo - 3º ESO A
.png)
A partir de mañá, iremos programando pequenas exhibicións e obradoiros manipulativos durante os recreos na biblioteca.
Comezaremos pola seguinte actividade: "O ollo máxico".
Comprobaremos que o que miras non é o que ves. Aprenderemos a descifrar a imaxe coa técnica do ollo máxico.
O alumnado de 1º de Bac de Tecnoloxía explicaranos como funciona un coche con motor de hidróxeno e mostrarán como se despraza o coche prototipo que fixeron.
Se queres poñer a proba as túas habilidades en xeometría, o alumnado de 2º de ESO fixo, co seu profesor de tecnoloxía, uns prototipos de taboleiro de Tangram en cartón cos que xogar no biblioteca o vindeiro xoves.
Xa para a semana, a nosa compañeira Montse, profesora de matemáticas, proporá uns xogos matemáticos de enxeño para exercitar o pensamento lóxico e a paciencia.
O departamento de Física levará á biblioteca as figuras de moléculas complexas como as redes metálicas e redes cristalinas iónicas e ensinará como xuntar os átomos para facer moléculas sinxelas.
Para terminar, o alumnado de 1º de ESO exhibirá as súas construcións con ramplas de bólas con efectos encadeados.
Se che pode a curiosidade, pásate pola biblioteca nos recreos.
A Asociación Cultural Os Matos convoca os Campionatos San Xoán Bosco 2023.
Este curso colabora o dpto. de Educación Física e ampliamos ao alumnado de toda a ESO, BAC1 e Ciclos Básicos para fútbol e baloncesto. No resto das modalidades -xadrez, damas e puzzle- poderá participar todo o alumnado do centro.
Se é posible, comezaremos o 28 de novembro e ao longo dos meses de decembro e xaneiro desenvolverase nos recreos as competicións segundo as categorías:
- individuais: xadrez e damas (na biblioteca, os martes e xoves)
- por parellas: puzzles (na biblioteca, os martes e xoves)
- por equipos mixtos: baloncesto e fútbol (na pista, os luns, mércores e venres)
As finais e a entrega de medallas terán lugar o martes 31 de xaneiro.
Animádevos!
.jpg)
.JPG)
O alumnado de 4º ESO modelou con plastilina exemplos de diversas formacións rochosas nas que se aprecian as fracturas das fallas e as dobreces dos estratos nos pregamentos.
Podedes ver uns traballos ben vistosos AQUÍ.
.png)
A novela relata ficcionalmente a expedición de 1.700 galegos a traballaren como escravos en Cuba, promovida por Urbano Feijóo de Sotomayor.
A ficción de base histórica foi merecedora de varios recoñecementos:
- Premio Nollegiu ao mellor libro de narrativa en castelán 2021,
- V Premio das Librerías de Navarra ao mellor libro en castelán de 2021,
- Premio á mellor obra escrita en castelán no 35 Festival du Premier Roman du Chambéry ,
- Premio Espartaco 2022 á mellor novela histórica na Semana Negra de Xixón.
Se queres achegarte o proceso de investigación e redacción da novela, mira a seguinte entrevista:
A ver que rica colleita temos en poucos meses no horto escolar!
Desde a materia de Iniciación á Actividade Emprendedora e Empresarial, coa axuda da súa profesora Mª Inés Pérez González, do departamento de Economía, os rapaces están a organizar un mercadiño de Nadal.
Os obxectos doados venderanse nos recreos xusto antes das vacacións de Nadal e o que se recade coas vendas doarase á Cruz Vermella. Polo tanto, trae algo que penses que alguén queira comprar.
Doa e dálle unha segunda vida ao que non uses!
Hoxe imos traballar a primeira das competencias emocionais, a conciencia emocional, e dentro dela, o vocabulario emocional.
Colle un bolígrafo, unha folla de papel e un cronómetro (podes usar o do teu móbil).
Marca
tres minutos no teu cronómetro e durante ese tempo escribe no papel o
nome de todas as emocións que coñeces. Pasados os tres minutos, fai o
seguinte:
a) conta o número total de emocións escritas
b) conta cantas son positivas (fanme sentir ben) e cantas son negativas (fanme sentir mal)
Unha vez feito isto responde ás seguintes preguntas:
Escribiches moitas emocións ou poucas?
Escribiches máis positivas ou negativas? Por que pensas que foi así?
Canto vocabulario emocional usas no teu día a día?
Lembra
que saber poñer nome exacto ao que sentes axudarache a xestionar de
forma máis adecuada as túas emocións, cantos máis nomes de emocións
coñezas e uses, máis conciencia emocional terás.
.jpeg)
Poesía:
- Makinaria (2009). Xerais.
- Penúltimas tendencias (2014). Xerais.
- Masculino singular (2016) Xerais.
- Aplicación instantánea (2018), Xerais.
Narrativa:
- Non cantan paxaros neste bosque (2021). Xerais.
Contounos que o mosteiro era beneditino e que os monxes viven dentro e saen moi pouco. O estilo da fachada é fundamentalmente barroco. Ten columnas pareadas e simétricas e un óculo xusto encima de San Bieito (figura situada enriba, no medio da fachada). O fundador foi San Martiño de Dumio.
O irmán Lorenzo, que así se chamaba a persoa que nos fixo de guía, explicounos por que partes estaba formado o edificio. Falounos dos dous claustros de estilo neoclásico, un deles cun perímetro de máis de 200 metros, é dos máis grandes de España. Ese claustro ten a figura do padre Feixoo no seu centro e o outro, de menor tamaño, ten unha fonte chamada Fonte das Nereidas, esculpida por un monxe que viviu no mosteiro e de temática profana porque nesa época estaba de moda ese tipo de motivos nas esculturas. De feito, a fonte ten catro nereidas co peito descuberto, o cal resulta estraño nun mosteiro.
Noutra parte do edificio, vimos unha estancia reformada hai pouco, a botica, que se utilizaba para gardar as menciñas, como unha farmacia.
No primeiro andar do mosteiro había un montón de pinturas nas paredes, todas feitas nos anos sesenta menos unhas que son do cincuenta e dous. Todas representaban pasaxes da vida de San Bieito. Logo, entramos na sancristía, unha sala na que había unha mesa barroca. A parte de abaixo era de madeira e a de arriba de mármore e había unha figura de San Miguel enriba. Detrás hai un relicario con ósos, en horizontal (o fémur de San Bieito).
Ao saír da sancristía, dirixímonos á igrexa do mosteiro. Ten un retablo no que aparece San Xillao, centrado, e á esquerda a súa muller. En fronte, no fondo da igrexa, na parte de arriba, está o órgano, un dos máis importantes de Galicia.
Contounos tamén cousas sobre San Bieito, que vivía cun corvo que lle traía comida e que morreu no ano 547.
As profesoras que nos acompañaron nesta viaxe dixéronnos que o lema dos beneditinos era: “ora et labora”, e tamén que tiñan horarios fixos para orar como ás seis da mañá e ás doce do mediodía.
Cando acabamos no mosteiro fomos á capela do Ciprés. Alí puidemos ver un ciprés xusto ao lado dunha capela, que era o lugar onde estaban os monxes antes de se crear o mosteiro. Tanto o ciprés como a capela teñen ao redor de 1000 anos. A capela é de influencia mozárabe; así se chamaban os cristiáns que vivían en territorio musulmán. En canto ao ciprés, contáronnos que é unha das árbores máis notables de España.
Despois fomos comer, ata as 14:45 horas, a un restaurante que había alí cerca. Cando nos reunimos todos, fomos camiño do Cebreiro. Debeunos levar sobre unha hora.
O primeiro que fixemos no Cebreiro foi ir ao albergue no que nos contaron a historia de por que no Camiño de Santiago hai frechas amarelas. É porque un cura chamado Elías Valiña foi marcando todo o camiño francés. Tamén nos contaron por que os peregrinos levaban cabazas e cunchas no seu pau e é porque nas cabazas levaban a auga e as cunchas usábanse como recipientes para coller auga das fontes.
Os albergues inicialmente eran hospitais para peregrinos. O párroco da igrexa de Santa María a Real do Cebreiro explicounos que hospital significaba lugar onde se practica a hospitalidade, porque alí cerca hai un sitio que recibe ese nome.
A igrexa é prerrománica. Pódese comprobar polas súas figuras inexpresivas e tamén pola época, xa que foi fundada no século IX. Dentro hai un grial que se di que del bebeu Xesús na Última Cea, unha pía bautismal bastante grande xusto á esquerda segundo entras e, á dereita, uns andeis con biblias en diferentes idiomas, incluso en braille e en cherokee. A pía é así de grande porque se bautizaba por inmersión. Unha cousa que me chamou moita a atención é que o cáliz que aparece na bandeira de Galicia é o cáliz do Cebreiro.
Vimos que no Cebreiro a edificación tradicional era a palloza, unha vivenda que compartían persoas e animais. Son redondas e a súa cobertura é vexetal (palla) para que esvare a neve e para resgardarse do frío.
Cando rematamos a visita ao Cebreiro, percorremos un tramo do Camiño de Santiago, aproximadamente dun quilómetro. Chegamos á fronteira coa provincia de León e, polo tanto, coa comunidade autónoma de Castela-León. Ía moi bo día e a paisaxe era preciosa. Non atopamos moitos peregrinos porque cando vai tanta calor non é o mellor momento para andar longas distancias.
Despois, para terminar, fomos ata as Termas, que quedaba a unha hora máis ou menos de distancia. Estivemos alí unhos corenta minutos e ás 19:00h fómonos de volta ao instituto.
Podedes acceder ao álbum de imaxes AQUÍ.
Alba Fernández Quelle - 3º ESO A
As emocións básicas son emocións universais xa que están presentes dende o nacemento e existen en todas as culturas; son comúns ao conxunto da poboación.
As emocións básicas son:
a) a ledicia
b) a tristeza
c) o medo
d) o noxo
e) a ira
A maioría dos autores inclúe tamén a sorpresa.
Das seis emocións básicas catro son negativas (xeran malestar) e son o medo, o noxo, a tristeza e a ira; unha é positiva (xera benestar) e é a ledicia; e unha, a sorpresa, é ambivalente, e dicir, pode ser positiva ou negativa.
Todas as emocións son lexítimas e necesarias; así que, aquí che deixo unhas preguntas que che farán e axudarán a pensar.
Por que pensas que é útil a ledicia?
Por que pensas que é útil a tristeza?
Por que pensas que é útil a ira?
Por que pensas que é útil o noxo?
Por que pensas que é útil o medo?
POR FAVOR, TRAEDE TODOS OS TAPÓNS QUE POIDADES.
Desde Igaciencia ofrécennos unha serie de videoconferencias:
a) A conciencia emocional permite tomar conciencia das propias emocións.
b) A regulación emocional e a capacidade de manexar as emocións de forma axeitada e autoxerar emocións positivas.
c) A autonomía emocional refírese á autoxestión persoal.
d) As competencias sociais axudan a manter boas relacións con outras persoas.
e) As habilidades de vida e benestar axudan a afrontar os desafíos propios e situacións excepcionais.
Durante os 20 anos de existencia da intervención educativa Modelo Burela lévase estudando a normalización da lingua galega en distintos ámbitos, un deles o das lápidas funerarias. En 1997 colocouse a primeira inscrición funeraria en galego e desde aquela data xa son moitas as lápidas que se foron colocando nas rúas dos dous cemiterios.
Modelo Burela quere poñer en valor o emprego do galego neste ámbito e destacar que cando algo se sente moi profundamente, cada un quere expresalo na lingua que ten no seu interior.
Perdourando de IES Perdouro baixo licencia Creative Commons Recoñecemento-NonComercial-SenObraDerivada 3.0 Unported License.
