Na entrega de premios desta III convocatoria da Escola de Prensa que tivo lugar na rotativa do Xornal El Progreso en Lugo, Blanca García Montenegro, presidenta do xornal, felicitou a todxs xs premiados e entre eles a Irene. Parabéns Irene!!!
18.6.19
Premio Escola de Prensa El Progreso - Mellor entrevista
Na entrega de premios desta III convocatoria da Escola de Prensa que tivo lugar na rotativa do Xornal El Progreso en Lugo, Blanca García Montenegro, presidenta do xornal, felicitou a todxs xs premiados e entre eles a Irene. Parabéns Irene!!!
15.2.18
A Mariña ten Historia (II): Ruta pola Mariña Oriental e Central
Comezamos o percorrido na igrexa de Cangas. Alí explicáronnos que é unha igrexa do s. XVII. Diante dela, atópase unha vella moreira, que é unha das poucas árbores da Mariña que está inscrita no Catálogo galego de árbores senlleiras. Esta igrexa e o seu cemiterio están construídos sobre un castro.
Logo, chegamos á Casa de Reimunde en San Martiño. Trátase dunha casa grande dos s. XVIII-XIX con numerosas chemineas e unha gran galería. Pertence á casa un eucalipto de gran porte que tamén consta no Catálogo galego de árbores senlleiras.
Na Frouxeira vimos os restos da fortaleza baixomedieval (s. XV) do mariscal Pardo de Cela. Este baluarte foi atacado polos Reis Católicos e o seu dono foi executado na praza da catedral de Mondoñedo.
A seguinte parada foi no Santo Estevo do Ermo, enclave rico en lendas e en mananciais. Estivo habitado por mulleres eremitas posiblemente na Alta Idade Media. O seu labor tiña que ver seguramente coas propiedades cuativas da Fonte das Rosas e da Fonte de Ferro que se atopan neste lugar.
Logo dirixímonos á Casa do Penelo, que é unha casa indiana, é dicir, ten a construción propia das vivendas que mandaban levantar os emigrantes adiñeirados despois de chegar dende América. O xardín ten árbores de gran tamaño que foron traídas tamén de América.
Despois disto, fomos ver A Roda que é un círculo lítico que podería ser un henge (área circular ou esférica de grandes pedras en torno a unha superficie plana) que pode datarse arredor de 1500-1000 a.C.
Visitamos tamén as cetarias de Rinlo, que son unhas instalacións realizadas no s. XIX aproveitando furnas escavadas polo mar para a cría de marisco.
En penúltimo lugar, pasamos polo Castro das Grobas que é un castro que destaca pola súa estrutura defensiva de parapetos e foxos de grandes dimensións
Por último, fomos ver as Pisadas do Encanto que son uns petróglifos podoformos (inscricións en forma de pé ou de dous ou máis pés xuntos) escavados en lousa. Son representacións de pegadas humanas e de oso datadas arredor do 1000 a.C. e situadas nas Anzas, no concello de Ribadeo.
17.1.18
A Mariña ten historia (I): Ruta pola Mariña Occidental e Central
Coas súas cámaras, saíron do instituto ás oito e media da mañá do mércores 25 de outubro. A primeira parada foi en Cabo Burela, situado no paseo marítimo da Marosa en Burela. Alí subiron por un campo no cal se podían ver dous montículos que parecen naturais pero que, en realidade, son os torreóns de entrada dun castro situado en Cabo Burela que pertence á Idade do Ferro. Estes dous outeiros son coñecidos en Burela como As Tetas da Vinculeira. Na parte de abaixo do castro, pegada ao mar, destaca unha pía de forma rectangular. As pías son baleirados con forma xeométrica realizados nun penedo e coincidentes coa presenza dun castro. Pénsase que tiñan relación con ritos funerarios e poderían datarse arredor do 500 ao 300 a. C.
A segunda parada foi para ver petróglifos en Rueta (Cervo). Trátase de gravados simbólicos feitos na rocha e datados apróxmadamente entre os anos 1.000 e 500 a.C. Un dos que visitamos presenta forma espiral.
A seguinte parada foi no Pazo dos Pedrosa, unha vivenda pertencente a unha familia nobre (descendentes do marqués de Pedrosa) construída no século XVI, situada nas proximidades da vila de San Cibrao. É moi curioso que nunha das paredes interiores da casa está incrustado un mascarón de proa de madeira dun barco.
Un pouco despois, paramos en San Tirso de Portocelo, un lugar con vestixios de diferentes épocas históricas, comezando cun castro da Idade de Ferro. Posteriormente, sobre el construíuse un mosterio mediaval (século VIII) e, finalmente, unha igrexa do século XVII. Todos estes restos están ubicados un sobre outro nun contorno moi fermoso da costa de Xove.
O quinto lugar visitado foi a Cova de San Xoán Vello, unha cova, probablemente de orixe mineira antiga con restos dunha antiga igrexa medieval situada no cantil da ribeira oeste da ría de Viveiro.
O seguinte lugar que visitamos para coñecer a Historia da Mariña foi a espectacular Cova da doncela, una cova de orixe mineira, da que non se sabe a datación, que ten unha entrada bastante estreita. Para chegar ao final, é preciso atravesar un túnel cavado na rocha polo que hai que desprazarse encollido, pero merece moito a pena polas vistas da cavidade que dá ao mar. O que se ve desde o cantil é, fundamentalmente, o Fociño do Porco, un lugar moi visitado ultimamente cun percorrido de dous quilómetros por un carreiro que transcorre por unha lingua de terra no medio do mar con innumerábeis escaleiras.
E xa para ir rematando a ruta, dirixímonos á Mámoa de Guilán, un enterramento prehistórico no concello de Xove, preto do Cruceiro, do Neolítico ou da Idade do Cobre. Esta ten dentro un dolmen que se pode apreciar no alto da mámoa.
E última visita foi á Fundición de Sargadelos, que foi un complexo siderúrxico de fins do s.XVIII, a primeira siderurxia privada de España, industria á que se dedicou a fábrica antes de comezar coa cerámica.
Ao rematar, volvemos á casa claramente convencidos de que, aínda que parte dos mariñáns non a coñecen, a Mariña ten Historia, e moita.
22.6.17
Acto de presentación Maruxía 23
Antón Niñe, presente da AC "Os Matos", abriu o acto manifestando con orgullo e celebrando o novo formato da revista Maruxía 23, o formato xornal por ter acadado o premio no certame Escuela de Prensa de EL Progreso. Este ano as alumnas de 3º PMAR foron as encargadas de maquetar e elaborar os contidos da revista coa axuda dos compañeiros. Miruca Parga explicou como traballaron areo coas súas alumnas para entregar a revista a tempo para o certame. Foi todo un reto onde todas elas se comprometeron totalmente pasando tardes enteiras para facer un traballo ben feito. Maruxía 23 recolle unha moi pequena mostra de todas e tantas actividades que se celebraron e desenvolveron durante este vigoroso ano académico. Tamén conta con varias seccións: alimentación, vida sa, voluntariado, deportes, xogos.
Accede a reportaxe fotográfica AQUÍ.
20.6.17
Acto de entrega Premio Escola de Prensa de El Progreso - Maruxía 23
Esta tarde fomos recibir o 1º Premio acadado no certame Escola de Prensa de El Progreso.
Accede á reportaxe fotográfica AQUÍ.
14.6.17
Premio do xurado para o IES Perdouro
12.5.17
Equipo Maruxía - treito final
29.4.17
A escritora Iria Misa en BiblioPerdouro
Co gallo de celebrar o Día do Libro, o luns 24 de abril achegouse ao IES Perdouro Iria Misa para encontrarse co alumnado de 3º PMAR e 4º de ESO. A escritora naceu o 23 de febreiro do ano 1983 en Gondomar. Actualmente vive en Baiona e é profesora de Inglés de Educación Secundaria.
O seu soño dende pequena sempre foi o de ser escritora e, despois de varios anos escribindo e perfeccionando cada unha das frases e textos que redactaba, conseguiu, por fin, acabar a súa novela Xa non estou aquí.
Este libro trata dunha rapaza que repite 1º de Bacharelato obrigada polos seus pais. A protagonista, Ánxela, tense que enfrontar aos conflitos de personalidade propios da adolescencia. Á parte deste tema, trátanse moitos outros como as drogas, a homosexualidade, a relación cos pais… Trátase dunha historia intrigante, de lectura fluída pero que agocha unha temática moi complexa.

Contounos que as súas obras a acompañan durante moito tempo ata que senta a redactalas e a perfeccionalas pouco a pouco durante uns cantos meses ata obter o resultado que ela desexa ter ou un resultado mellor do que imaxinaba.
Tamén nos comentou un pouco por enriba algún dos temas que trata na súa próxima novela que sairá á luz antes de que acabe o 2017. Contounos tamén que tiña ganas de escribir literatura para adultos, pero que aínda non sabía como facelo, así que polo momento seguirá escribindo literatura xuvenil.
14.3.17
Visita á Biblioteca Intercentros de Lugo
Grupo Maruxía - IES Perdouro (Burela)
Semana de prensa no IES Perdouro.
Os alumnos de 2º de ESO do IES Perdouro de Burela elaboraron uns paneis informativos sobre os xéneros periodísticos nesta semana da prensa. Neles mostran a definición e as principais características da noticia, a crónica, a reportaxe, o artigo de opinión etc. Estes datos aparecen recollidos nun mapa conceptual e a continuación exemplifícanse cun texto recortado do periódico.
Esta exposición pódese ver no pavillón principal do instituto no segundo andar.
Gravación dun telexornal na Fundación TIC
A fundación TIC é unha entidade, sen ánimo de lucro, promovida pola Deputación Provincial de Lugo. Esta fundación ten como obxectivo prioritario promover e levar a cabo actividades dirixidas ao fomento da educación, a investigación e o desenvolvemento das TIC, así como o impulso e consolidación da denominada sociedade do coñecemento ou sociedade da información, de maneira que se contibúa a mellorar a formación relativa a estas tecnoloxias na provincia de Lugo.
As instalacións contan con dous platós. No plató pequeno, as paredes son de tixolos con buratos á vista xa que así evítanse o eco. Como fondo hai un croma que aforra o traballo e espazo do decorado. Trátase dunha tea de cor verde (neste caso) e nel, desde a zona de produción de imaxe, colocan o decorado adecuado.
Tamén hai un prompter, que serve para que os presentadores lean todo o que teñen que dicir. Este é unha cámara que ten un espello semiprateado que permite que desde o outro lado se poida ver perfectametnte o que ocorre e a cámara poida gravar. Debaixo do espello, hai unha pantalla onde o texto está escrito, o que permite que o presentador o lea mirando á cámara e que non se note que está lendo.
As unidades móbiles son furgonetas que, no seu interior, teñen todos os aparellos necesarios para que as persoas que alí están poidan emitir dende fóra do estudio ou plató. As condicións nas que se grava fan que o traballo non sexa doado porque para emitir en directo é necesaria moita concentración e son varias as persoas que traballan asemade dentro da unidade móbil.
Para emitir desde a Fundación, faise supervisándoo todo desde o control de realización e o de son. A tarefa é moi laboriosa e, polo que o realizador explicou, o nivel de estrés e de concentración é elevado durante unha transmisión en directo.
Na Fundación TIC, despois de explicarnos todo o proceso de realización dun programa, fomos a un dos platós. Unha vez que entramos, chamaron aos compañeiros que ian participar no telexornal. Despois, sentamos onde nos indicaron porque iamos facer de público.
Todos os que ian colaborar durante o telexornal puxeron unha camisola da Fundación TIC. A continuación, explicáronlles onde tiñan que colocarse, como ler as noticias e de mais, e comezou a gravación. Unha vez, que rematamos fixemos unhas fotos e despois vimos o telexornal completo para que soubésemos como quedara.
Antes de marchar, déronnos como agasallo unha memoria USB coa gravación completa do telexornal.
Damaris Popovici e Laura Férnadez – 3º ESO
16.2.17
Citas a cegas
3.2.17
Castelo de Pambre
2.2.17
Visita a Domus do Mitreo

20.1.17
Unha parada no Camiño de Santiago: Vilar de Donas
O xoves 15 de decembro o alumnado de 3º e 4º ESO do IES Perdouro de Burela foi de viaxe de estudos a Vilar de Donas, onde se encontra a igrexa de San Salvador, próxima ao Camiño francés a Santiago.
Alí, o grupo foi recibido por Jesús, un veciño desta parroquia do concello de Palas de Rei. El explicou algunhas características importantes da igrexa románica que pertenceu a un antigo mosteiro do século XII e que está considerada monumento histórico-artístico. A arte románica entrou a través do Camiño de Santiago xa que este era unha vía para conectar toda a cultura que había en Europa con España e viceversa.
A portada ten un arco de medio punto con catro arquivoltas. O templo ten a planta en forma de cruz latina. A xente daquela era maioritariamente analfabeta e explícabase a relixión a través da arte. Só o clero e a nobreza tiñan acceso á cultura.
Esta igrexa naceu pegada a un mosteiro. A fundación deste atribúese, segundo a tradición e o propio nome da parroquia, a unhas mulleres ou tamén cabe a posibilidade de que os monxes deste mosteiro chegasen a casar; de aí que houbese donas vivindo alí. A igrexa estaba vinculada á famosa Orde dos Cabaleiros de Santiago e tamén tivo vencello coa dos templarios. Foi un lugar de enterramento de importantes personalidades desta orde. Está considerada como Ben de Intererse Cultural dende o ano 1931, dentro do catálogo de monumentos do patrimonio histórico de España.
Os alumnos e o profesorado, despois de visitala, fixeron un descanso de 30 minutos para despois dirixirse á seguinte visita que tiñan pendente: o castelo de Pambre.
27.12.16
Entrevista en Proxecto Neo

Segundo as propias rapazas, o comezo da súa intervención desenvolveuse do seguinte xeito: “Cando chegamos, o primeiro que nos explicaron foi cando debiamos entrar para poder falar e tamén nos deron o guión do programa dese día para que soubésemos a orde e os contidos que se ían tratar, á parte das nosas entrevistas”.
Laura, Yaiza, Andrea, Damaris e Zaira foron convidadas a Proxecto Neo pola súa participación no concurso Escola de Prensa de El Progreso. Durante este primeiro trimestre, dedicáronse a cubrir distintas actividades que se realizaron no IES Perdouro de Burela, onde cursan 3º de ESO.
Laura Fernández explicounos en que consistiu a súa intervención e a das súas compañeiras: “Cando saímos en antena, comezaron a preguntarnos polas noticias que cubriramos, as entrevistas que fixeramos, quen nos propuxera formar o equipo para elaborar un periódico, etc..”
Andrea Santos, tamén participante no concurso Escola de Prensa El Progreso, expuxo como todas as integrantes do equipo puxeron o seu gran de area na gravación do programa: “Para que as cinco alumnas falásemos, cada unha escolleu unha viaxe ou charla dos cales deberían comentar o que máis lles gustou e contestar diversas preguntas que os locutores lles tiñan preparadas”. Foron así narrando as súas saídas escolares á igrexa de Vilar de Donas, ao Camiño de Santiago etc. Tamén informaron sobre o contido dalgunhas conferencias coma a de Xulio Xiz na biblioteca do IES Perdouro ou a da sensibilización sobre a violencia de xénero o 25 de novembro.
Despois diso, en palabras de Laura Fernández “tivemos o pracer de falar con Manel Freire, redactor xefe de El Progreso e unha das persoas encargadas do seu proxecto “Escola de Prensa”. El informounos da ilusión con que afrontan este reto e de que estes concursos son interesantes para que os rapaces vexan o traballo que leva a cabo un periodista na redacción, as características textuais que presenta cada xénero xornalístico ou como funciona o programa para poder darlle a forma ao periódico, etc”.
Manel Freire continuou preguntado ás alumnas se xa tiñan alguna reportaxe sobre o leite debido a que o patrocinador que lle deu vida a este concurso que ten El Progreso é Leyma.
Despois dalgunha outra pregunta, rematou o programa, non sen antes sacar unha foto de todos os que aquel día estiveron alí para recordar o momento en que participaron en Proxecto Neo.
Este programa de Radio Burela, o número 178, e outros máis, están dispoñibles en internet na páxina web proxectoneo.blogspot.com para os que non puideron escoitalo o mércores ou queiran escoitar outros programas.
Laura Fernández Galán, 3º PMAR
Maruxía
18.12.16
Visita a El Progreso do IES Perdouro de Burela
16.12.16
Concurso Escola de Prensa El Progreso - vídeo de presentación do equipo Maruxía
16.10.16
Visita a Samos e o Cebreiro
Cando chegamos a Samos, o primeiro que fixemos foi visitar un albergue onde a xente que está alí “traballando” son voluntarios que non cobran por facer eses servizos. Esas persoas soen ser xente doutros países e sóense quedar preto dun mes ou incluso menos. Despois de ver o albergue, tivemos un descanso dunha media hora para tomar a comida de media mañá e dar unha volta.
Primeiro, fomos ver a Capela do Ciprés. Logo disto, fomos ao Mosteiro de Samos que é SÓ masculino. Este mosteiro sufriu dous incendios nos anos 1558 e 1951. Os monxes que están neste mosteiro teñen todo o que necesitan alí. Obteñen ganancias do que cultivan, do diñeiro que ganan coas visitas guiadas e das persoas que se hospedan alí. Tanto peregrinos como estudantes que acabaron os seus estudos van alí para reflexionar ou preparar as súas oposicións xa que é un lugar moi tranquilo e silencioso.
Cando saímos da Igrexa xa non puidemos ir polo Camiño de Santiago, xa que o tempo non axudou, así que fomos ata Lugo para facer un descanso do autobús antes de volver para Burela.
Damaris Gabriela Popovici