Para a semana das Letras galegas, desde as optativas de Literatura galega do século XX á actualidade e TIC de 2º de Bacharelato, preparamos un recital en hologramas.
O alumnado elaborou unha escolma de poemas que lle gustaban especialmente ou que son emblemáticos dentro da literatura galega desta época.
O pasado luns 17 de maio tivo lugar no auditorio da Casa da Cultura de Burela un acto poético adicado á poesía de Paco Rivas.
Paco Rivas vive moi preto de Burela, na parroquia de Nois, no concello de Foz. El é poeta, pero tamén narrador, lexicógrafo, docente, locutor...
A nosa profesora Miruca Parga contounos que o escoitara en varias presentacións dos seus libros, pero que foi na Feira do Libro de Foz, cando comprou a escolma que logo nós lemos. Ela vainos explicar por que esta tarde nos acompaña Paco Rivas.
Foi efectivamente na Feira do Libro de Foz onde comprei esta escolma na que se fusionan cinco poemarios do autor que nos acompaña. E alí o escoitei recitar. E que ben recita Paco!!
Cando a súa intervención rematou, como amante da poesía, sentinme verdadeiramente en débeda con el. Parecíame que debiamos aproveitar a posibilidade de coñecer máis en profundidade a obra dun poeta que tiñamos tan preto. Lin con moitas ganas a súa obra e pareceume tan próxima a nós e tan directa ao corazón, falando do mar, da paisaxe, do amor… que quixen que os rapaces tamén a coñeceran.
Hoxe, Paco, queremos saldar esa débeda contigo e non queremos só escoitarte a ti, senón que desexamos que escoites a túa poesía na nosa voz. Queremos, deste xeito, renderche unha pequena homenaxe, porque aos grandes poetas, é a nosa obriga homenaxealos en vida e non esperar a que morran para loar a súa grandiosa obra e o súa polifacética traxectoria vital. Espero que che agrade este sinxelo acto e que despois poidas compartir con nós uns momentos de charla.
O recital compoñíase de 13 poemas que eliximos de entre os do libro "Escolma poética" do autor.Esta selección trata temas como o mar, o noso mar; o amor, identificado como un afecto sincero, a natureza, representada pola paisaxe propia de Galicia; a vida, marcada polo paso do tempo, e, por último, tamén escribe para os nenos a quen lles dedica arrolos e aloumiños.
Podería dicirse que en todas as pezas se fala de amor: de amor ao mar, de amor á namorada, de amor á paisaxe, de amor á vida e de delicado e tenro amor cara aos nenos.
O alumnado de 4º e 2º de ESO preparamos a declamación dos poemas non só coa voz, senón tamén con imaxes e música.
Os nosos compañeiros de 4º de ESO ocupáronse de elaborar un vídeo composto de imaxes acompañadas dunha melodía. Cada un dos vídeos foi elaborado para que se axuste a cada unha das composicións.
E nós, as alumnas e alumnos de 2º, puxemos voz viva no acto ás 13 poesías que eliximos.
O alumnado de 3º e 4º de ESO asistiu esta mañá no auditorio da Casa da Cultura á actuación de María Lado e Lucía Aldao, coñecidas profesionalmente como Aldaolado. Estas dúas poetisas deron un recital no que a poesía se mesturou coa aprendizaxe da lingua: desde a ortografía ou a colocación do pronome átono ata as variedades dialectais. As composicións recitadas estiveron acompañadas de música en directo e o acto rematou coa elaboración dun poema dadaísta composto por coñecidos versos de poesías galegas. Os rapaces participaron na creación do poema e o resultado foi sorprendente e, asemade, divertido. A actividade serviu para desmitificar a poesía como algo afastado e aburrido e converter o seu proceso creativo e o seu resultado en algo dinámico e ameno.
Esta mañá Andrea Rivas Villarquide, alumna de 1º de Bach, deleitounos con esta revendicación en prol das mulleres na concentración estudantil conxunta entre as alumnas do IES Perdouro e do IES Monte Castelo de Burela no Día Internacional da Muller. Andrea, es unha grande rapaza loitadora. Moitas grazas!!!
Son muller porque creo na igualdade.
Porque vivín, porque vivirei.
Vivo por min, por todas as que foron, polas que seguen.
Son muller porque me educaron coa frase “así non se comporta unha señorita”.
Porque non poido falar mal, porque debo sentarme coas pernas pechadas
Porque as persoas senten a necesidade de opinar sobre como elixo comportarme.
Son muller porque me molesta ser chamada “FEMINAZI” por querer unha lei contra o acoso Sufrido nas rúas.
Porque quero un aborto libre sen ser sinalada.
Porque nos mutilaron os xenitais, fomos propiedade dos nosos pais e das nosas parellas;
Porque nos asasinaron por bruxas, por putas, por monxas, por histéricas, e máis.
Por usar anticonceptivos, por manter relacións sexuais ou por non mantelas.
Son muller porque nos humillaron: por querer estudar,traballar e gañar o mesmo.
Porque “son culpable” dunha violación, por mor da miña vestimenta.
Porque a xente é ignorante, feminismo non é igual a feminino.
Feminismo significa IGUALDADE
Son muller e son presa dun sistema patriarcal.
O meu periodo é un tema tabú, o meu vello dá asco, debo esperar o meu principe azul...
E quizais deba, pero NON QUERO!
Non son feminazi como dixo o norteamericano Rush, ao compararnos co holocausto de Hitler. Nin creo que o feminismo sexa a oposición ao machismo.
Actitudes particulares non lle son competencia a un sistema en que económica, social e culturalmente prevalece a supremacía masculina.
Son muller e os estereotipos importanme unha merda.
Podo dicir groserías, comer o que queira, sentarme como me apeteza ,podo estar con quen desexe, contar os meus logros e ter o meu propio patrimonio.
Son muller porque me visto para min;
porque non espero o meu príncipe xa que non necesito ser rescatada.
porque non aguanto humillacións, porque non quero ser tua nai senón a túa compañeira, porque non nacín da túa costela para ser inferior, porque non necesito que me paguen a conta nin moito menos que me gañen como trofeo.
Son muller porque isto é ser muller.
Polo que vivín, polo que vivirei.
Polas que foron, polas que virán.
Inconformistas, para ser libres transformamos a realidade.
No pasado mes de marzo, o
Presidente da República de Cabo Verde estivo de visita institucional
na nosa terra. En Santiago de Compostela foi recibido polo Goberno
Galego co Presidente Alberto Núñez Feijoo á cabeza e outro tanto
ocorreu no Concello de Santiago coa corporación municipal presidida
por Martiño Noriega. Ao día seguinte, acompañado pola Conselleira
do Mar, Rosa Quintana, Jorge Carlos Fonseca visitou Burela, onde
tamén foi recibido na Casa do Concello e onde compartiu un encontro
coa comunidade dos seus compatriotas asentados na Mariña.
Precisamente neste
encontro coa comunidade caboverdiana, mentres o Presidente coñecía
a experiencia radiofónica de Silvera Vicente de Oliveira e Edilson
Sanches Tavares, foille presentada a reivindicación de apoio para a
divulgación da literatura do seu país entre a poboación da Mariña,
especialmente entre os mozos e mozas en idade escolar. Sen maiores
dilacións, Jorge Carlos Fonseca -recoñecido escritor nos países de
ámbito lusófono- pediu ao seu agregado cultural -o tamén escritor
Joaquim Arena- que tomase nota da reivindicación para tentar
atendela.
Poucos días despois, o
equipo do programa Proxecto Neo, de Radio Burela, xa tiña diversas
referencias de escritores e escritoras de Cabo Verde con disposición
a colaborar na divulgación das súas creacións literarias a través
das ondas. Así foi como se coñeceu na Mariña a recente publicación
dun libro colectivo titulado Abraço Poético Cabo Verde-Galiza, unha
obra impulsada desde Lugo por José Estévez e desde Praia por João
P.C. Furtado.
A maxia das ondas permitu
o primeiro contacto entre media ducia de mozas e mozos de entre 12 e
14 anos, estudantes no IES Perdouro, coa escritora Amália Faustino,
quen lles deu a coñecer o seu perfil profesional e literario. No
final da entrevista, recitoulles uns poemas, tanto na súa versión
orixinal (en lingua caboverdiana) como na versión galego-portuguesa.
Nesa mesma entrevista, a
Profesora Faustino tivo tamén a oportunidade de falar directamente
con Álex Landim Correia, estudante do bacharelato de Artes no IES
Monte Castelo e decurso da conversa surxiu espontaneamente a
posibilidade de que o mozo caboverdiano se ocupase das ilustracións
dun próximo libro da escritora do seu país.
Agora, entre os días 22
e 25, os alumnos e alumnas da radio escolar, o estudante de Artes e a
escritora Amália Faustino van manter un encontro presencial en
Burela.
A primeira das
actividades públicas foi unha intervención poética que se celebrou o martes 23 de maio no
patio do IES Perdouro, ás 11:45 da mañá. Ademais de Amália
Faustino, recitaron os seus poemas Celestino Ben Barcia,
Mercedes López, Ramón Reimunde e Carme Cociña.
O mércores, ás 20:00
horas, a escritora participará noutro acto público, desta vez no
local de Batuko Tabanka (R/ do Río), onde gozará da música
tradicional do seu país interpretada por Batuko Tabanka e Rabentola.
A escritora caboverdiana Amália Faustino estará de visita en Burela
entre os próximos días 22 e 25 de maio. Con este motivo -tal vez a
primeira ocasión en que un escritor ou escritora caboverdiano residente
no arquipélago visite a comunidade de compatriotas aquí asentados desde
1978-, o IES Perdouro organizou unha intervención educativa coa poesía
como elemento de relación fraternal entre os pobos.
Ás
11:45 da mañá do próximo martes, día 23 de maio, o alumnado reunirase no patio do
centro escolar, onde coñecerá a escritora convidada e con ela compartirá
un recital de poesía. Ademais das composicións propias de cada unha das
persoas que recite, tamén está prevista a declamación conxunta do poema
"Irmáns!, co que Celso Emilio Ferreiro defendeu a convivencia entre os
diferentes pobos do mundo ("Por encima de muros e valados, como un irmau
che falo").
Dado que entre o alumnado do IES
Perdouro existe unha porcentaxe elevada de mozos e mozas de procedencia
inmigrante, nos últimos anos o centro escolar realizou un grande esforzo
humano e económico para o fomento dunha educación inclusiva. Por esta
iniciativa innovadora, tanto colectivamente o centro como
individualmente varios alumnos e alumnas recibiron diversos premios
outorgados por entidades públicas e privadas.
Nacida
na Calheta de San Miguel (na Illa de Santiago, a mesma en que está
Praia, a capital), Amália Faustino é licenciada en Estudos Caboverdianos
e Portugueses e ampliou estudos coa licenciatura en Educación (Na
Universidadade do Miño, en Braga) e co Mestrado nesta área (na
Universidade Clásica de Lisboa). Profesionalmente, ten experiencia
educativa en todos os niveis: do ensino primario (en diversos puntos da
Illa de Santiago), pasado polo secundario para chegar á docencia
universitaria.
No referente á literatura, aínda que confesa
ter escrito poesía desde os 14 anos, Amália Faustino di que a seguridade
para publicar chegoulle tardiamente, con motivo dun curso de
especialización realizado na Universidade de Cabo Verde por volta de
1990. En 2015 obtivo mención no Premio Internacional da Poesía Nosside
(Alianza Global para a diversidade cultural) celebrado na rexión
italiana de Calabria, onde foi a única representante das terras
africanas.
Xa están editados os vídeos dos recitados de Enya Riveira e Andrés Andrade no concurso ROSALÍA SEMPRE VIVA
organizado pola Casa-Museo Manuel María do pasado 27 de febreiro.
O pasado 11 de maio, os alumnos de 4º ESO e 1º de bacharelato do IES Perdouro xuntos a outros alumnos do IES Monte Castelo acudiron ao auditorio de Burela para asistir á actuación de AldaoLado. As poetisas María Lado (Cee, 1979) e Lucía Aldao (A Coruña, 1982), coa súa guitarra, presentaron un recital poético nun formato fora do habitual. Combinaron o recitado de poemas propios con música en directo e divertidas historias relacionadas coa súa actividade de poetas ou coa vida mesma. Ademais fixeron unha adaptación dunha canción de Rocío Jurado, en galego, "Porque yo te amo" para repasar a colocación dos pronomes. Antes de rematar, compuxeron un poema colectivo a partir de versos de diferentes poetas galegos. Repartiron os fragmentos entre o alumnado que recitou de xeito aleatorio para facer un poema dadaísta. Un espectáculo de poesía, música e humor moi divertido!!!
A letra da canción de Rocío Jurado. Por que van colocados así os pronomes?
Como eu te amo, como eu te amo,
convéncete, convéncete,
ninguén te amará.
Como eu te amo, como eu te amo,
esquécete, esquécete,
ninguén te amará,
ninguén te amará.
Ninguén porque
eu, eu ámote coa forza das mareas,
eu, eu ámote co impeto do vento,
eu, que te amo na distancia e no tempo,
eu, eu ámote coa alma e coa carne,
eu, que te amo como o neno á súa alborada,
eu, que te amo como o home ao seu recordo,
eu, que te amo a puro berro e en silencio,
eu, que te amo dunha forma sobrehumana,
eu, que te amo na alegría e no pranto,
eu, que te amo no perigo e na calma,
eu, que te amo cando berras, cando calas,
eu, que te amo tanto, eu ámote tanto, eu...
Aquí tedes unha regras básicas sobre a colocación dos pronomes.
O EDLG participou o sábado 27 de febreiro no recital poético "Rosalía sempre viva" convocado pola Casa-Museo Manuel María en Outeiro de Rei, con dous alumnos de 1º de Bacharelato, Enya Riveira e Andrés Andrade
Participaron nesta fase final un total de 133 estudantes de toda Galiza, en 4 categorías, de Infantil a Bacharelato, que recitaron poemas de Rosalía e Manuel María, o escritor ao que este ano se dedican as Letras Galegas.
Silvia Rozas Ramallal, alumna de 3º ESO, participou nun recital de música clásica que se celebrou na Igresa da Vila do Medio de Burela o pasado domingo 26 de maio. Esta frautista burelesa de 14 anos leva dende oito estudando frauta. Estivo acompañada no concerto por Israel Arranz no vibrafóno e Silvia Amigo no piano. Interpretaron pezas como Partita (J.S.Bach), Danza de la cabra (Honneger), Sonata en Mib BWV
1031 (J.S.Bach), Méditation (J. Masennet) e Píese (J. Ibert).
