Obradoiro de papel

Nesta actividade que tivemos os alumnos e alumnas de 3º ESO o venres 11 de xaneiro, contamos con dúas monitoras: Cristina Fernández Sáinz de la Maza, a mestra papeleira, que estudou con Juan Barbé, e Begoña Romo Conde, monitora de Educación Ambiental do Concello de Burela.

A propia Cristina, ao comezo, falounos dos diferentes tipos de papel: de algodón (faise con algodón, fibra de liño e millo; deste último úsase a folla, na cal está a fibra e a celulosa), de esparto e de palla. Para o papel que fai ela tanto emprega folla de millo coma de porro.

Para o secado das follas de papel precísanse dúas ou tres semanas e, para conseguir que este saia branco, hai que eliminar a lignina, que é o que escurece o papel co paso do tempo. O papel feito con algodón non leva lignina, por iso é tan branco.

Para eliminar a lignina pódese utilizar cloro (o que fan nas papeleiras) ou sosa caústica. Ela prefire a sosa caústica porque se neutraliza con vinagre e, ao eliminalo, non dana o medio ambiente. O proceso consiste en lavados continuos ata que a auga saia completamente limpa. Este proceso é contaminante xa que se emprega auga, cloro e sosa cáustica, que é un ácido clorhídrico. Pero a unión do vinagre xunto coa sosa cáustica fai que a sosa xa non sexa contaminante, xa que o resultado é biodegradable.

Á parte dos papeis nomeados e máis importantes, tamén nomeou o papel chartier; é un tipo de papel que absorbe todo o que teñamos nas mans; é un papel feito con roupa e pódese facer sempre que a roupa sexa de algodón. A mestra papeleira tamén nos contou que a folla do tabaco tamén permite facer papel.

Despois, comezamos as prácticas do obradoiro dividíndonos en dous grupos: en cada un deles había tipos distintos de fibra. No meu grupo, tivemos fibra de liño, o cal é máis groso e forte que o de algodón. Cortamos as fibras en anacos pequenos e botámolos nunha tina. Mentres, as monitoras colgaron un cordel dunha punta á outra da aula. Cando rematamos, tivemos que encher a tina de auga ata case enriba de todo (isto faise para hidratar a polpa). Cun batedor remeximos todo e despois metimos os dous bastidores (marcos de madeira, un con malla e outro sen ela) na tina e sacámolos ao momento se tiñan a mestura sobre eles; a continuación, colocámolos sobre a fliserina.

Ao rematarmos coa práctica, engadimos sementes de lavanda na tina para facer papel plantable.

Logo prensamos o papel para sacarlle o máximo de auga posible antes de colgalo no tendal para o seu secado.

ZAIRA MORANDEIRA3º ESO

As principais plantas das que procede o papel son: o algodón, o liño, as follas do millo (secadas, primeiro, entre dúas ou tres semanas) e tamén as follas do porro e o talo da palla.
Pasos:
1-Facer anacos o material.
2-Engadir auga.
3-Cocer/cociñar. Como resultado disto, o papel queda branqueado e a celulosa separada. Antigamente, podíase separar con cinza e, ao cocerse, engadíaselle sosa cáustica (para que non contamine ao ir polo vertedoiro, engádese vinagre).

MARTA RODRÍGUEZ 3º ESO 

Accede á reportaxe fotográfica aquí.